«کیروش ۲» باید چگونه باشد؟
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۵۸۸۵۸
سرمربی پرتغالی اسبق تیمملی فوتبال در راه بازگشت به تهران است. انتقادات زیادی در گذشته به او وارد بود. انتظار میرود که در برهه جدید حضورش در ایران آنها را برطرف کند. براستی توقع از «کیروش ۲» چه است و او باید چگونه باشد؟
به گزارش ایران اکونومیست، با انتخاب مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال، صدای پای کارلوس کیروش نزدیکتر از همیشه شده است و او طی روزهای آینده وارد تهران خواهد شد و در تصمیمی قریبالوقوع باید بار دیگر او را در نیکمت تیم ملی ایران ببینیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کارلوس کیروش در دوره نخست حضور هشت سالهاش در تیمملی، با این که کمک زیادی به پیشرفت فوتبال ایران کرد اما چالشهای این مربی پرتغالی در برهههای مختلف باعث شد که ایران در آستانه رسیدن به قله موفقیت، سر بخورد و به پایین بغلتد. به همین دلیل این موضوع بسیار حائز اهمیت است که کیروش بتواند در برهه دوم مربیگریاش در ایران با برطرف کردن این رفتارها، فوتبال ایران را یک قدم بیشتر از قبل به موفقیت نزدیک کند تا دوباره به خاطر تک لحظهها، حسرت نخوریم.
حال اگر برهه نخست کیروش در فوتبال ایران را "کیروش یک" و برهه فعلی این مربی پرتغالی را "کیروش ۲" بنامیم، چه توقعاتی باید از کیروش ۲ داشته باشیم که این مربی دیگر مانند "کیروش یک" رفتار نکند؟
یکی از مهمترین نقاط ضعف یا رفتار غلطی که کیروش داشت، چالش و اصطکاک دائمی با مربیان لیگ برتری بود که شاخصترین آنها، جدال با برانکو ایوانکوویچ، سرمربی وقت پرسپولیس بود.
چالش کیروش با مربیان لیگ برتری در آن برهه زمانی باعث شد که بازیکنان با وجود همه همدلی که در تیمملی داشتند، بین مربی ملی و باشگاهیشان بمانند؛ به نوعی این بازیکنان همواره در برزخ بودهاند.
ضربه دیگری که این چالشها به فوتبال ملی زد، دو دستگی بین هوداران بود؛ دو دستگیای که خصوصا در جام ملتهای ۲۰۱۹ دیده شد تا جایی که عدهای از حذف تیمملی در نیمهنهایی جام ملتهای آسیا خوشحال هم شدند.
کیروش در طول سالهای حضورش با ادبیاتی بد و طلبکارانه با مدیران ورزش کشور از جمله وزیر ورزش و جوانان، مدیران فدراسیون فوتبال به عنوان کارفرمای خودش، کارشناسان و برخی رسانهها و خبرنگاران درگیریهای فراوانی داشت که این چالشها حاشیههای زیادی را برای او و تیم ملی فوتبال ایجاد کرده بود.
علاوه بر این، کیروش به خصوص در اوایل حضورش در ایران، تمرکز ویژهای به روی بازیکنان دو رگه داشت که باعث شد در برههای لیگ برتر ایران نادیده گرفته شود و تب و تاب از این رقابت بیفتد. البته باید به این موضوع اشاره کرد که پس از پوستاندازی ابتدایی در تیمملی، کیروش مقدمات وضع قانونی در لیگ برتر را بنا نهاد که طبق آن، سهمیه زیر ۲۳ سال تیمها افزایش و به تبع، سهمیه بزرگسالان کاهش پیدا کند. همین قانون باعث شد که باشگاهها به اجبار هم شده به سراغ استفاده از بازیکنان جوان بروند که ثمره آن، همین نسل کنونی تیمملی است که به مرور در حال عبور از سن ۳۰ سالگی هستند. این قانون پس از رفتن کیروش از فوتبال ایران تغییر کرد و سهمیه ۲۵ سال به تیمها اضافه شد که حاصل آن، کاهش بازیکنسازی لیگ برتر است.
البته این که کیروش باعث پرورش بازیکنان جوان در لیگ برتر شد اما از طرفی، چالشی دائمی با سازمان لیگ منجر به تعطیلی پرتعداد لیگ برتر میشد. این چالش شاید از جنبهای به خاطر موفقیت تیمملی بود که هدفی مهم است اما از جنبهی دیگر، منافع باشگاهها در آن دیده نشده بود. حتی کیروش یک بار نسبت به عدم صعود تیمهای ایرانی به فینال لیگ قهرمانان آسیا کنایه زده بود که همان سال، برانکو با تیمی نصفه و نیمه به فینال این رقابتها رسید؛ اتفاقی که توسط یحیی گلمحمدی هم تکرار شد.
کیروش در گذشته بعضا با قهر و آشتیهای مکرر زمینه و بستر ایجاد چالش بیاثری را در فوتبال ملی ایجاد میکرد، موضوعی که حوصله بسیاری از طرفدارانش را نیز سر برده بود و بنوعی رفتن او را بر ماندنش ترجیح میدادند. این رفتارها زمینهای را فراهم کرده بود که کمتر کسی حاضر به دفاع از این رفتارهای او بود. موضوعی که در پس از جداییاش از تیم ملی به شکلی گسترده زمینهساز جوی سنگین علیه او شده بود.
با این حال "کیروش" نقاط قوت زیادی هم داشت که مهمترین آن، ساختن نسلی بود که پس از ناتوانی در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، سه دوره پیاپی به این رقابتها صعود کرد تا دیگر صعود به جام جهانی، سقف آرزوهای ایران نباشد.
همچنین یکی از شاخصههای مهم کیروش، توانایی او در ایجاد نظم و انضباط در تیمملی بود به طوری که فوتبال ایران در هشت سال حضور او در تیمملی هیچوقت تا این حد شاهد هبستگی وانضباط تیمی در این تیم ملی نبود.
او همچنین همواره به عنوان رهبری باهوش و مقتدر زمینه ایجاد نظم درون تیمی را رقم میزد و بر این اساس تیم ملی از حاشیههای غیرفوتبالی و بعضا درون فوتبالی فاصله گرفته بود.
کیروش در سالهای حضورش در تیم ملی ایران با سیاست کاری که داشت با تکیه بر جوشش و غیرت و تعصب فردی و تیمی بازیکنان، زمینه ایجاد یک تیم منسجم و هماهنگ را فراهم کرده بود که این مهم نیز بر رفتار فوتبالی فردی و گروهی بازیکنان در زمین تاثیر مستقیمی گذاشته بود.
به گزارش ایران اکونومیست، حال و پس از گذشت حدود ۳ سال و ۸ ماه دوری، کارلوس کیروش پرتغالی در راه برگشت به تهران است تا یک بار دیگر به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران افتخار حضور بیدردسر در پرافتخارترین رویداد جهانی فوتبال را داشته باشد. افتخاری که با ۵ بار حضورش در جام جهانی برای این مربی پرتغالی بزرگ و تاریخی خواهد بود.
واقعیت این است که او هیچ زحمتی برای این افتخار نکشیده اما، فوتبال ایران علاوه برخون دل خوردنهای فراوان حداقل تا به اینجا کار متحمل هزینهی مالی سنگین - بیش از ۱۰ میلیون دلار - برای کسب این افتخار شده است. بر این اساس در دوران «کیروش ۲» حداقل انتظار این است که او در کنار این دستاورد شخصی بزرگی که فوتبال ایران دودستی تقدیمش کرده، علاوه عدم تکرار نقاط ضعف آسیبزای گذشته، بتواند به همراهی و همدلی بیشتر در فوتبال ایران و ارتقا جایگاه فوتبال ملی ایران عزیز کمک کند.
امید است که مسوولان فدراسیون فوتبال و وزرات ورزش نیز با نظارت دقیق بر فعالیتهای این مربی پرتغالی زمینه ایجاد یک نظم دارای چارچوب با نظارتی کاملرا فراهم کنند تا شاهد بازگشت حاشیهها با آغاز فعالیت «کیروش ۲» نباشیم.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: کارلوس کیروش ، تیم ملی فوتبال ایران ، فدراسیون فوتبال
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: کارلوس کی روش تیم ملی فوتبال ایران فدراسیون فوتبال مربی پرتغالی فدراسیون فوتبال تیم ملی فوتبال کارلوس کی روش فوتبال ایران تیم ملی کی روش زمینه ای لیگ برتر کی روش ۲ باعث شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۵۸۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«رباط صلیبی» تراژدی ۱۹ قسمتی فوتبال ایران
تا پایان هفته بیستوپنجم لیگ برتر ۱۹ بازیکن با مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی مواجه شدند. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، لیگ برتر فوتبال اگر چه کیفیت فنی خیلی بالایی ندارد، اما نرخ تورم در آن به قیمت روز پیش میرود! در چنین فوتبالی، مصدومیت بازیکن ضرر بزرگی برای باشگاه طرف قرارداد است. حالا تصور کنید این مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی و به قیمت از دست دادن فصل باشد. این مصدومیت برای باشگاه، بازیکن و حتی فوتبال ایران بد تمام میشود و امکان عدم بازگشت بازیکن به سطح اول فوتبال کشور هم وجود دارد.
از سبک زندگی، تقویم برگزاری (تعطیلات و وقفهها) مسابقات، عدم وقت مناسب برای ریکاوری و تعدد سفر، کیفیت پایین زمینهای تمرینی و مسابقات به همراه عدم مهارت کافی بعضی مربیان بدنساز و کادرهای پزشکی میتواند بخشی از عوامل تأثیرگذار افزایش مصدومیتها در فوتبال ایران باشد.
17 بازیکن با پارگی رباط صلیبی در تقویم پروقفه فوتبال ایران
طبق آمار تا پایان هفته بیستوپنجم (12 اردیبهشت ماه سال جاری) در فصل بیستوسوم لیگ برتر 19 بازیکن لیگ برتری با مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی مواجه شدند. در این لیست باشگاههای پرسپولیس و ذوبآهن با چهار بازیکن بیشترین بازیکنان مصدوم از ناحیه رباط صلیبی را داشتهاند. این در حالی است که فصل جاری لیگ برتر به دلیل برگزاری جام ملتهای آسیا (40 روز)، فیفا دی در شهریور، مهر و آبان همچنین رقابتهای تیم امید (مسابقات انتخابی المپیک و بازیهای آسیایی هانگژو) با تعطیلی مواجه شد. به این ترتیب این لیگ وقفه کم نداشت! در چنین شرایطی تیمها مجبور بودند که چندین مرتبه بدنسازی انجام بدهند و احتمال مصدومیت بازیکنان افزایش پیدا کرد. البته بازیکنانی مانند امید نورافکن و سجاد بازگیر در تمرینات پیشفصل مصدوم شده و بعد از وقفههای متوالی لیگ، خوشبختانه توانستند به ترکیب تیمشان بازگردند.
کابوسی برای بازیکنان جوان
از میان 19 مصدوم عنوانشده هشت بازیکن جوان (یعنی کمی بیش از 42 درصد) بودند که این موضوع میتواند کابوسی در مسیر رشد بازیکنان جوان فوتبال کشور باشد. برای مثال عامل نخست مصدومیت یاسین سلمانی کاپیتان تیم امید و عضو پرسپولیس، تعدد سفرها به علت حضور در مسابقات مختلف عنوان شد.
ذوبآهن و پرسپولیس صدرنشین جدول مصدومیتهای رباط صلیبی
از میان تیمهای حاضر در لیگ برتر، ذوبآهن و پرسپولیس با چهار مصدوم رباط صلیبی بیشترین تعداد بازیکنان مصدوم را دارند. البته چهار بازیکن سبزپوشان عضو ترکیب اصلی این تیم بودند که بررسیها نشان میدهد سه بازیکن این تیم (نادر محمدی، آرش قادری و پوریا آریاکیا) حین بازی مصدوم شدند و تنها سبحان خاقانی که در استقلال هم سابقه مصدومیت داشت حین تمرین با مصدومیت مواجه شد.
انتهای پیام/